Ik geloof dat ze dit wist. Toen ik vanochtend beneden kwam zag ik Jazz op een of andere manier aan het zakje met gedroogde visjes was gekomen. Hier zat nog een goede 50 a 60 gram in. Deze had mevrouw zich natuurlijk mooi verorberd. "Eigen schuld dikke bult" zie ik in haar gezichtje staan. "Had je maar niet boven op mijn bench moeten neer leggen gister avond". In andere woorden baasje heeft zijn lesje geleerd. Het nadeel voor Jazz hiervan is wel een iets summierder ontbijtje.
Jazz is weer flink gegroeid de afgelopen week. Zowel lichamelijk als mentaal zijn er grote stappen gemaakt. We zijn begonnen met de snuffelmat die Jazz natuurlijk gelijk door heeft :P
Ook met het voeren zo gaat het al stukken beter. Het heeft ons veel geduld gekost en elke keer maar weer rustig blijven en proberen. Maar het is ons gelukt. Tijdens het eten maken blijft jazz rustig zitten en springt niet meer de hele tijd om hoog of tegen je aan. Als het eten klaar is, gaat Jazz rap door na stap 2 in Operatie: ETEN, namelijk naar de bench. Hier gaat Jazz rustig zitten/ liggen (waar ze zin in heeft) en wachten tot baasje eten in de houder heeft gezet. En dan op naar stap 3, dit is de moeilijkste: wachten! Voor Jazz is dit een hele uitdaging wachten terwijl daar een halve meter verder eten staat te wachten. Soms gaat dit nog even fout maar we hebben steeds vaker succes. Jazz blijft op de plek en kijkt je aan met "puppy ogen". Baasje zegt "ok ga maar" en Jazz gaat rustig naar de bak en begint rustig te eten. Een paar weken geleden was dit nog er op af vliegen en naar binnen werken :P.
Natuurlijk zijn we de portret foto niet vergeten. Deze keer hebben we een mooi plekje uitgezocht tijdens onze bos wandeling.
Jazz 13 weken oud: 13,3 kg
Het gaat werkelijk ontzettend goed. De beheersing die jullie dit energiekanon al bijgebracht hebben, super en petje af!
BeantwoordenVerwijderenAch ja, baasjes niets laten rondslingeren, dat lesje is ook weer geleerd.
Dikke knuffel X